Zarządzanie interesariuszami projektu awansowało ostatnio do osobnego obszaru wiedzy w PMBOK (edycja 5). Dawniej obszar ten funkcjonował w ramach zarządzania komunikacją. Awans zarządzania interesariuszami nie dziwi jeżeli przyjrzymy się projektom toczonym poza IT takim jak budowa dróg, oczyszczalni ścieków, centrów handlowych. Takie projekty często spotykają się z oporem społeczności. Interesariuszem projektu z definicji jest każdy, którego projekt bądź jego wyniki dotyczą. Pamiętamy historię nieudanej budowy drogi przez dolinę rzeki Rospudy i ekologów siedzących na drzewach. Ekolodzy to byli tylko jedną z sił, które doprowadziły do porażki projektu. Drugą, mniej medialną ale równie potężną były sankcje Unii Europejskiej wynikające ze złego przygotowania oceny oddziaływania na środowisko. Interesariuszami, którzy oprotestowali projekt byli i ekolodzy na drzewach na placu budowy i urzędnicy w odległej o ponad 1000 kilometrów Brukseli. W rezultacie zamawiający musiał zerwać umowę na budowę drogi i dostał nakaz wypłaty odszkodowania wykonawcy. Historia obwodnicy Augustowa to doskonały przykład tego jak istotne jest zarządzanie interesariuszami projektu, jak szerokie jest grono potencjalnych interesariuszy i jak złe zarządzanie nimi prowadzi do klęski projektu.

Dobrym przykładem zarządzania interesariuszamu są budowy spalarni odpadów w Szwecji. Przedsięwzięcia takie łączone są z przekazywaniem ciepła ze spalania odpadów do miejskiej sieci centralnego ogrzewania. W rezultacie lokalna społeczność ma niższe koszty ogrzewania, co ułatwia uzyskanie akceptacji dla projektu.

W Szwecji sprzedawane są korzyści: Dzięki spalarni będziecie płacić mniej za ogrzewanie i pozbędziecie się śmieci. W Polsce sprzedaj się obowiązki: Zbudujemy spalarnię bo tego wymaga plan. Przyjęcie obowiązku to pewna strata. Ludzie chętniej angażują się w ryzykowne przedsięwzięcia z nadzieją na zysk niż akceptują pewną stratę. Nawet jeżeli oczekiwana wartość zysku jest ujemna.